Mieke Engelbarts

Mijn naam is Mieke (Mia) Engelbarts-Peters. Ik ben geboren in Gaanderen (1950) en woon sinds 1990 in Ulft.

 Als kind vond ik het al leuk om te tekenen. In de begin jaren 80 toen de kinderen naar school gingen wilde ik schilderles gaan nemen bij de Gruitpoort in Doetinchem. Op het moment dat ik mij wilde aanmelden was de cursus ‘vol’.  Er was nog wel plaats op de cursus boetseren en omdat ik graag creatief bezig wilde zijn ben ik daarmee begonnen.

25 Jaar lang heb ik met veel plezier geboetseerd. Veel van mijn beelden hebben een mooi plekje gekregen bij familie, vrienden en bekenden. In 2005 brak ik mijn pols en werd het boetseren te zwaar. Ik ben toen alsnog overgestapt naar het schilderen. Sinds 2009 volg ik schilderles bij Joke Brussen in Terborg. Ik ben nog aan het experimenteren met verschillende manieren van schilderen om uit te zoeken welke manier mij het beste ligt.  Het schilderen geeft mij rust en het leert me om anders naar dingen en mensen te kijken. ‘Van welke kant komt het licht? Hoe valt de schaduw? Is de verhouding goed? Is de kleur goed?’

Toen ik hoorde van het Hartpaintingproject met als doel  Sravana te ondersteunen heb ik mij hiervoor direct aangemeld.

Mijn schoonzusje is 3 jaar geleden in Sravana gestorven. Ik heb een grote bewondering en diep respect gekregen voor de  talloze vrijwilligers die haar, en ons als naaste familieleden, hebben begeleid en gesteund in deze moeilijke tijd.

Het tweeluik dat ik voor dit project heb geschilderd heet ‘moeder en dochter, samen maar toch alleen’.

Het bijgevoegde schilderij (2011) heeft geen titel want het spreekt voor zichzelf.

Mieke Engelbarts