Patty den Boer
23-09-2013 09:13Patty den Boer
In mijn werk ben ik altijd opzoek geweest ‘naar de leegte’
Nu werk ik meer ‘vanuit leegte’
But it`s all about energy!
Dit schilderij schenk ik aan Sravana,
Cause it`s all from the Heart.
Schildersmarathon voor Sravana
Patty den Boer
In mijn werk ben ik altijd opzoek geweest ‘naar de leegte’
Nu werk ik meer ‘vanuit leegte’
But it`s all about energy!
Dit schilderij schenk ik aan Sravana,
Cause it`s all from the Heart.
Gonnie Geerts-Giesen is geboren in 1947. Ze woont en werkt sinds 2000 in Zeddam.
Bij het schilderen maakt ze gebruik van diverse technieken, maar ze maakt ook beelden van speksteen.
Via schilderlessen van de kunstenaar Tonny Ros en de Vrije Academie, heeft zij in haar schilderijen een mooie stijl opgebouwd. Zij is begonnen met potloodtekeningen van aquarel naar olie en fijnschilderen, hiernaast komen abstract en schilderen met andere materialen aan de orde.
Beeldhouwen met speksteen doet zij er de laatste 5 jaar met veel plezier bij. Ze heeft al aan diverse exposities deelgenomen.
Gonnie Geerts-Giesen geeft schilderlessen in Zeddam en Doetinchem en beeldhouw workshops in ‘s-Heerenberg.
Mijn naam is Mariska Hylkema de Wit.
Ik ben trotse moeder van twee dochters en woon in Hummelo.
Via een omweg kwam ik in aanraking met dit geweldige project en kreeg de gelegenheid om op de valreep als zestigste kunstenaar nog iets moois te kunnen maken voor Sravana.
Ik wil me zelf absoluut geen kunstenaar noemen, maar wel een creatief persoon. Ik vind het dan ook heerlijk om me zelf af en toe terug te trekken ( ook met mijn kinderen) en iets te maken vanuit het "hart" .
Hierbij mijn verhaal:
Zo is het begonnen…….
In november 1994 is onze zoon Dinant overleden door een ongelukkige val met z’n bromfiets, met daaropvolgend een fatale hersenbloeding. Hij mocht slechts 18 jaar worden.
In de periode erna,- waarin je eigenlijk niet verder wil- was bezig zijn in de tuin een goede therapie. Vóór het fatale gebeuren, ging ik al een paar jaar op engelse les bij “ De Boerderij”, aan de Meeneweg in Zelhem. In ’95 heb ik geprobeerd om hiermee verder te gaan, maar ik kon me thuis niet concentreren om ook nog huiswerk te maken. Na overleg, ben ik overgestapt naar een cursus zonder huiswerk. Dat werd de teken/schilderles op woensdagmiddag. Van sept. tot mei, heerlijk 2 uurtjes in-en ontspannend bezig zijn.
Het werken met pastelkrijt vind ik heel fijn en soms wat kleine dingetjes in aquarel.
In juni 2008 heb ik een workshop olieverf-schilderen gevolgd bij Suzan te Wildt in s’Heerenberg. Ook erg leuk om te doen en ik was blij dat er in oktober 2008 een plek vrij kwam bij Joke Brussen in Terborg.Van haar krijg ik nu op donderdagmiddag les in olieverf-schilderen.
Annie Hagens-Tijken.
Mijn naam is Joyce Gouda.
Ik doe mee met Hart painting omdat ik uit ervaring weet dat simpelweg een beetje aandacht , een zeer groot effect kan hebben. Via deze weg kan ik werken en stilstaan. Werken met mijn handen aan een kunstwerk en zo letterlijk iets kunnen doen voor de gasten van Sravana en stilstaan bij het proces wat deze mensen en hun naasten gaan doormaken. Een heftig proces, zoals ik zelf weet, waar vaak geen woorden voor zijn maar waarbij beelden een stuk van het gevoel kunnen vertalen. Verdriet, angst, boosheid, acceptatie en blijdschap zijn terug te zien op mijn schilderdoeken van de afgelopen jaren. Zij vertellen een stukje van mijn verhaal.
Gerda Kersten
Graag stel ik me aan u voor: Ik ben Gerda Kersten-Polman, gehuwd, moeder van 2 volwassen kinderen en ik ben geboren en getogen in Zevenaar. Al van af mijn kind zijn heeft het tekenen me altijd geboeid, in mijn kindertijd werd ik geïnspireerd door Frans Hipmann, hij was in opleiding bij de kunstacademie en had een kleine atelier in de kippenschuur bij mijn buurman. Later ben ik samen met Frans gaan schilderen, daarna ben ik les gaan nemen bij Tonny Ros in Lobith, beide hebben mij het schilderen geleerd. Nu verzorg ik al meer dan 20 jaar workshops, teken en schilderlessen voor volwassenen en de jeugd: thuis, bij de volksuniversiteit Zevenaar en op locaties. Mijn werken zijn zeer verschillend in stijl en techniek. Mijn liefde gaat uit naar dier en mens, deze teken en schilder ik dan ook het liefste. De laatste jaren ben ik me meer gaan verdiepen in de mens zelf, het tekenen en schilderen alleen gaf me geen voldoening meer. Ik ben op zoek gegaan naar een opleiding waarin ik dit kon combineren: creatief bezig zijn met het innerlijke en het uiterlijke van de mens; het kind in zich. Ik ben begonnen met een beroepsopleiding “Kunst en Communicatie” en eind 2010 ben ik afgestudeerd als tekentaal docent, momenteel volg ik de specialisatie tot tekentherapeut en de opleiding chakra kleurdiagnostiek. Werken met de mens, kleur en vorm geeft mij ontspanning en ik hoop ook voor diegene die er naar kijken.
Gerda Kersten
E-mail: hba-kersten@kpnmail.nl
Mijn naam is Dinie Janssen
En ben op verzoek van een vriendin mee gegaan naar schilderscursus. Met een groepje van zes mensen hebben we + 2 jaar geschilderd. Echter ben ik er niet echt mee verder gegaan. Een vriendin van mij werkt al 13,5 jaar bij Sravana en ik ken Sravana dan ook al vanaf het begin.
Met een warm hart werk ik met mijn schilderij graag mee aan dit project
groetjes Dinie
Maja Verweij
Mijn geboorteplaats is Beesd, in De Betuwe. Al van jongs af aan was o.a. tekenen één van mijn favoriete bezigheden, naast andere creatieve zaken. Sinds 1970 woon ik in Roden, maar door mijn baan en vrijwilligerswerk en gezinsleven kwam het er die eerste jaren niet van om eens rustig te gaan zitten tekenen of schilderen.
Jaren geleden heb ik de draad weer opgepakt.Toevalligerwijs kwam ik in Groningen in aanraking met het werk van kunstschilder Hans Musters (Haren), en kon tot mijn grote vreugde geplaatst worden in een groepje voor zijn schilderlessen. Deze lessen volg ik nog steeds, gemiddeld zo'n 8 keer per jaar; daarnaast ben ik al weer heel wat jaren lid van de Teken- en Schildergroep Roden.
Mijn voorliefde gaat uit naar aquarel, en hoewel dit een uiterst moeilijke techniek is, blijft het mij nog steeds boeien, en probeer ik hierin steeds weer een stapje verder te komen. Daarbij streef ik niet naar een exacte weergave van het onderwerp, maar speelt kleur en gevoel voor mij een grote rol. Een hele enkele keer maak ik - tijdens een workshop of voor een speciaal doel, zoals nu voor het HartPainting - project - een uitstapje naar de techniek van pastelkrijt of acrylverf. Maar aquarel blijft tot nu toe voor mij toch de grootste uitdaging!
Mijn naam is Margot van der Louw. Ik ben geboren in Utrecht en woon nu inmiddels al 30 jaar in ’s Heerenberg. Ik ben getrouwd en we hebben 3 kinderen.
Sinds 2008 ben ik begonnen met schilderen. Eenmaal in de week ga ik naar Heleen Cramer in Beek. In haar atelier De Waan vind ik de rust en inspiratie om te schilderen. Ik werk het liefst op groot formaat doeken met acrylverf en ook wel met materie. Het werk dat ik maak is erg verschillend. Ik neig naar abstract met een realistisch tintje.
Op Facebook kwam ik het project hartpainting tegen en had meteen het gevoel van: “daar wil ik (als amateurtje) mijn steentje aan bijdragen”.
Ik hoop dat de veiling een succes wordt,
Margot van der Louw-Stornebrink
In 2004 begon ik te schilderen en niet meer opgehouden. Het werken met verf is een uitdaging geworden die ik niet meer wil missen. Steeds weer ontdek ik nieuwe mogelijkheden om iets te uit te drukken, maar weet nu ook hoe moeilijk schilderen is. De onderwerpen verschillen nogal omdat ik wil experimenteren en dan zien hoe het uitpakt.
Het bijzondere van schilderen is dat je de wereld om je heen vergeet en alleen bent met je werk. Lessen heb ik gevolgd bij Jos Klaver op de Gruitpoort en bij mijn nichtje Marloes Bomers.
Gelukkig heb ik twee keer een aanmoediging gehad door een nominatie te krijgen van de Gelderlander Kunstprijs voor amateurs in 2011 en 2013.
Ik hoop nog veel te leren en verder te komen in dit bijzondere vak.
2013-08-21
Maria Bomers. (van der Gulik)
www.kunstmariabomers.nl
Mijn naam is Ben van den Berg.
Na mijn vroegpensioen ben ik begonnen met schilderen, dat was in 2004.
Ik heb van verschillende mensen teken- en schilderles gehad. Ik volg nog steeds cursussen.
De lijsten maak ik zelf.
In beeldhouwen met steen en hout heb ik ook les gehad.
“De schoonheid van het alledaagse”.
Annie Elissen-Groot Tjooitink, sinds jaren kunstenaar in hart en nieren, vindt hierin haar inspiratie. Koeien, kippen, mensen en tulpen zijn haar vier lievelings onderwerpen.
De koeien en de kippen, waar zij mee is opgegroeid, zijn haar “modellen” waar zij het liefst mee werkt. Het eigen karakter weergeven van elke koe of kip die zij schildert blijft haar boeien, met name de ogen spreken boekdelen. Het is de binding met de fijne jeugd die zij heeft gehad.
Bij de mens laat zij juist veel weg zodat er wat te raden overblijft; een ieder kan hier dan een eigen invulling aan geven.
De tulp, haar lievelingsbloemen, staan voor kracht,
de tulp komt in het voorjaar uit haar bol tevoorschijn, gaat dan prachtig bloeien, sterft af, maar het volgend voorjaar komt zij toch weer krachtig naar boven; hoe het ook loopt in je leven, je bent vaak sterker en krachtiger dan je soms denkt…
De laatste jaren werkt Annie meestal met acryl op doek, daarvoor heeft zij met diverse technieken gewerkt; aquarel, gemengde technieken, en pastel.
Uiteraard werkt Annie ook in opdracht allerlei onderwerpen uit.
Annie Elissen – Groot Tjooitink
Atelier Grand Elan
Zegerijstraat 7a
6971 ZN Brummen
0575-563696 of 06-50880639
Mijn naam is Hanny Mulderij woonachtig te Zelhem.
Tekenen en kleuren doe ik volgens mij m`n hele leven al, schilderen is daar later bij gekomen. Eerst heb ik les gehad op de boerderij, Marian Merk, Joke Brussen, en nu portret schilderen van Geertje Staring. Zelf heb ik een aantal jaren les gegeven op de boerderij in Zelhem.
De schilders marathon vind ik geweldig en hier voor schenk ik graag 2 schilderijtjes
Al een aantal jaren fotografeer ik activiteiten in de gemeente Bronckhorst.
Mijn foto’s worden geplaatst op de website van de lokale omroep Radio-TV Ideaal.org.
Favoriete onderwerpen zijn kunst en cultuur, de band Normaal en de Achterhoek, waarbij Hummelo een speciaal plekje inneemt.
Een ander project waar ik me nu voor inzet is het Hartpainting-project.
Daarnaast richt ik me momenteel meer op portretfotografie.
Mijn eigen website is in voorbereiding.
In september 2013 komen mijn foto’s in de expositieruimte van het Dorpshuis in Hummelo te hangen. Onderwerpen zijn dan: Hummelse Kermis, Normaal en nog niet eerder getoonde foto’s van Landgoed Enghuizen. Van harte welkom!
Marian Oosterink
Mijn naam is Ria van Hoogen, woonachtig in Gaanderen.
Na vele hobby`s te hebben gehad, ben ik uiteindelijk, na veel experimenteren, waaronder met aquarel en acryl, het liefst aan het schilderen geslagen met olieverf. Het kan van alles zijn, zoals: landschappen, dieren, bloemen en zeegezichten.
Sinds een aantal jaren volg ik schilderles bij Thony Berendsen in 's Heerenberg en vanaf januari 2013 begeleid ik een aantal mensen bij de WAO-club in Gaanderen, waar ik tevens alle lijsten voor het schilderwerk zelf maak, ongeacht de afmeting.
Dit schilderij heb ik met de diepste bewondering voor alle vrijwillige en professionele krachten, voor dit project geschonken, zodat het werk bij Sravana voortgezet kan worden.
Op deze manier wil ik graag mijn steentje bijdragen, en ik hoop dat dit project dan ook veel succes zal hebben.
Geboren in Toldijk, opgegroeid vanaf mijn 5de in Gaanderen. Sinds 1991 woonachtig in Lichtenvoorde, ben ik getrouwd en hebben we 3 kinderen.
Interesse voor architectuur en wonen bracht mij tot mijn huidige werk als ontwerper in de binnenhuisarchitectuur. Mijn ideeën gaven vaak verrassende reacties. Sinds 2008 ben ik begonnen met mijn eigen ontwerpbureau. www.catin.nl. De grootste uitdaging in mijn werk op dit moment vind ik om alle verschillende wensen en ideeën van mijn opdrachtgevers te bundelen en te komen tot een ontwerp waarin zij zich thuis voelen. Daarnaast geef ik verschillende workshops, gericht op wonen en lifestyle.
Ik ben altijd creatief geweest maar nooit gedacht dat ik ooit zou gaan schilderen. Doordat een vriendin van mij, Sigrid Verbruggen (www.lichtstreken.nl), schilderlessen ging geven werd ik enthousiast. Sinds 2005 volg ik schilderlessen bij haar. Mijn werk en vooral mijn gezinsleven vergen veel tijd waardoor ik het nog altijd heerlijk vind om elke 2 weken naar haar lessen toe te gaan. Daar heb ik de tijd en de rust om bezig te zijn met schilderen en tekenen. Thuis schilder ik ook. Naar mate de kinderen ouder worden lukt dat steeds meer. Vooral als ik een opdracht heb ben ik thuis aan het werk. Het schilderen heeft mijn creativiteit weer helemaal tot leven gebracht. Het heeft me enorm verbaast hoe ik werd geprikkeld door alles wat ik zie. Zelfs tijdens het boodschappen doen bruisen mijn ideeën en raak ik geïnspireerd.
Zowel in mijn werk als met schilderen ga ik helemaal op in de materie en loopt het dan op dat moment als een rode draad door mijn leven. Ik vergeet dan volledig de tijd. Het duurt vaak even voor ik op gang kom maar als ik dan eenmaal bezig ben kan ik bijna niet meer stoppen.
Aan dit bijzondere project wil ik graag een steentje bijdragen.
Ik, kunstenares Mir, ben geboren in 1963 in Oldenzaal, autodidact en schilder sinds 2006.
Mijn uitdaging is om mijn fantasie te combineren met de werkelijkheid.
Dit uit ik door zeer felle kleurencombinaties te schilderen welke een inspiratiebron vormen voor het leven.
Mijn grote drijfveer is mijn passie voor het schilderen, er in opgaan en het “loslaten” met als resultaat dat de vrolijke sfeer van het kleurenpalet en combinaties dan weer terug komen op het doek.
Wat zich kenmerkt als mij als persoonlijkheid als kunstenaar met de signering Mir.
Vriendelijke groet,
Mirthe Kolkman- van der Klip
Mijn naam is Suzanne van Duffelen geboren en getogen in de Betuwe maar al 40 jr.wonend in de mooie Gelderse Achterhoek.
Creativiteit is mij niet vreemd, het werd mij met de “paplepel” ingegoten. Mijn vader en zijn broers waren allen een ambachtelijk/kunstzinnig voorbeeld voor mij.
Als kind maakte ik allerlei speelgoed zoals poppenwagentjes en wiegjes.
Later kwam het echte hout bewerken. Ik bouwde op ambachtelijke wijze muziekinstrumenten zoals vedels, violen, midwinterhoorns en kleine Concert- harpen. Deze instrumenten zijn alle bespeelbaar en in gebruik.’
Noodgedwongen moest ik op zoek naar andere creatieve mogelijkheden en zo ontdekte ik dat schilderen mijn passie heeft. Zo ben ik enkele jaren geleden gaan schilderen en probeer ik aandacht te vinden voor een uitgebalanceerde compositie en werk ik ook hier op ambachtelijke wijze Ik ben autodidact maar heb hier en daar wel wat lessen gevolgd.
Zodra het penseel het doek raakt neemt mijn dagelijks bestaan even een time-out en worden kleur licht en harmonie de hoofdrolspelers.
Ik schilder graag portretten en stillevens en soms laat ik me verleiden door een mooie bloem. Ondanks dat ik nog maar 5,5 jr. schilder heb ik al vaak mogen exposeren en hangen er werken van mij in Duitsland en Canada. Momenteel ben ik met een serie Joodse voorstellingen bezig die in verschillende synagoge te bezichtigen zijn.
An Warris is geboren in Eibergen.
Na omzwervingen door heel Nederland woont zij sinds 1993 in Zeddam.
Zij ronde een studie kunstgeschiedenis af.
Via de “Vrije Academie” en diverse opleidingen ontwikkelde zij een geheel eigen stijl en techniek.
Landelijke en internationale bekendheid kreeg zij ondermeer door vele exposities en het winnen van diverse prijzen.
De voortdurende communicatie met geïnteresseerden en ook andere kunstenaars is voor haar zeer inspirerend. Zij laat zich dan ook zeker niet opsluiten in een bepaalde stijl.
In het door het Staring- Instituut te Doetinchem uitgegeven boek:
“Schilders uit de Achterhoek & Liemers 1850 – 1950” is ook werk van haar opgenomen.
Zij geeft leiding aan een 10-tal amateurschilders uit de regio.
Werk van haar is in bezit van zowel (overheids-) instellingen als particulieren in Nederland, Duitsland en Amerika.
Zo schrijft de journaliste Fiet vd Bijl over de kunstenaar Han de Leeuwerk en zijn olieverf-schilderijen!
‘ Hoewel een talent voor tekenen bij Han als kind al latent aanwezig was, kwam er pas acht jaar geleden ruimte en rust in zijn leven om daar wat mee te doen.
Aanvankelijk richtte hij zich op portrettekenen. “Maar ik wilde af van de detaillering en de perfectie daarbij die ik continue wenste te bereiken; ik werd er dol van dat alles steeds “moest” lijken, dus ging ik schilderen.” Dat verloste hem inderdaad van de gedachte, dat alles realistisch weergegeven moet worden en het leverde een steeds groeiende vrijheid in werken op. Hoewel de afbeeldingen op zijn werk nog steeds herkenbaar zijn, is toch duidelijk te zien wat die vrijheid al wel in gang zette : een proces waarin hij durft weg te laten of accenten toe te voegen, wat zijn interpretatie van – of fantasie bij- de werkelijkheid kracht bijzet. Daarbij geeft zijn opvallende kleurgebruik zijn schilderijen een heel eigen handschrift.
Zijn inspiratie haal Han uit beelden en gebeurtenissen die zich in het dagelijks leven aanbieden. Toch vergeet hij de wereld om zich heen als hij aan het werk is. Als dat laatste in opdracht gebeurt, vindt hij het wel belangrijk dat er ruimte blijft voor een eigen invulling.’
HENK HULSHOF (1946)
Schilder van het coloriet.
Kenmerkend voor het werk van Henk Hulshof (1946) zijn de vormen van zijn bomen, wolken partijen en gebouwen in het geschilderde landschap.
De werkelijkheid schildert hij in onverwachte andere gedaante. Hulshof geeft het figuratieve op zijn eigen wijze kleur en vorm.
Felle kleurvlakken zet hij naast elkaar, waarin tussen de kleurvlakken in, de geschilderde ondergrond soms zichtbaar wordt. Hierdoor ontstaat een bepaalde spanning in zijn schilderijen. Geïnspireerd door het Provençaalse-, en het Toscaanse landschap komen zijn kleurrijke schilderijen tot stand.
Naast de schilderijen in mediterranen sfeer schildert hij ook regelmatig het Achterhoekse- en het oer Hollandse IJssellandschap. Grote wolkenpartijen en luchten in primaire kleuren geven de schilderijen een expressionistisch karakter.
Als afwisseling schildert hij zo nu en dan schilderijen in grote formaten met als thema geabstraheerde bloemstillevens.
Hulshof is dan ook duidelijk geïnspireerd door de expressionistische schilders, speciaal die van het Vlaamse- en Duitse expressionisme o.a. die Brücke, Der Blaue Reiter als zowel de Latemse School hebben zijn belangstelling. Ook voelt hij zich aangetrokken door de Groninger ploeg schilders zoals Altink, Dijkstra en Werkman.
In zijn schilderijen zal men dan ook vergeefs opzoek gaan naar de exacte werkelijkheid. Het koloriet en de samenstelling van het geschilderde landschap heeft hem in de loop van de jaren een geheel eigen handschrift opgeleverd.
Hulshof woont in Doetinchem en werkt in zijn ateliers in Laag-Keppel en Doetinchem.
Mijn naam is Willemien Greven,
Nu ruim 4 jaar vrijwilligster bij Sravana en al bijna 25 jaar vrijwilligster in de terminale zorg in de thuissituatie. Als betaalde baan ben ik kraamverzorgster geweest en heb heel veel baby's geboren zien worden. Ik schilder nu 4 jaar en ik vind het heel erg leuk, maar ik hoef geen "Rembrandt" te worden.
Mijn naam is Mieke (Mia) Engelbarts-Peters. Ik ben geboren in Gaanderen (1950) en woon sinds 1990 in Ulft.
Als kind vond ik het al leuk om te tekenen. In de begin jaren 80 toen de kinderen naar school gingen wilde ik schilderles gaan nemen bij de Gruitpoort in Doetinchem. Op het moment dat ik mij wilde aanmelden was de cursus ‘vol’. Er was nog wel plaats op de cursus boetseren en omdat ik graag creatief bezig wilde zijn ben ik daarmee begonnen.
25 Jaar lang heb ik met veel plezier geboetseerd. Veel van mijn beelden hebben een mooi plekje gekregen bij familie, vrienden en bekenden. In 2005 brak ik mijn pols en werd het boetseren te zwaar. Ik ben toen alsnog overgestapt naar het schilderen. Sinds 2009 volg ik schilderles bij Joke Brussen in Terborg. Ik ben nog aan het experimenteren met verschillende manieren van schilderen om uit te zoeken welke manier mij het beste ligt. Het schilderen geeft mij rust en het leert me om anders naar dingen en mensen te kijken. ‘Van welke kant komt het licht? Hoe valt de schaduw? Is de verhouding goed? Is de kleur goed?’
Toen ik hoorde van het Hartpaintingproject met als doel Sravana te ondersteunen heb ik mij hiervoor direct aangemeld.
Mijn schoonzusje is 3 jaar geleden in Sravana gestorven. Ik heb een grote bewondering en diep respect gekregen voor de talloze vrijwilligers die haar, en ons als naaste familieleden, hebben begeleid en gesteund in deze moeilijke tijd.
Het tweeluik dat ik voor dit project heb geschilderd heet ‘moeder en dochter, samen maar toch alleen’.
Het bijgevoegde schilderij (2011) heeft geen titel want het spreekt voor zichzelf.
Mieke Engelbarts
Mijn naam is Hermien Angelink,
Vanaf 1990 schilder ik en vanaf het begin tot nu heb ik schilderlessen gevold bij : Jacquline, Betty v/d Heide, Marianne Schuurman en Joke Brusse.
Het schilderen maakt me blij. Hoop met deze bijdrage een klein steentje bij te dragen aan het welbevinden van bewoners van Sravana.
Het werk van Tonny Zieck, 1952, is kleurrijk, energiek en gevarieerd. Ze schildert het liefst vrouwen, bloemen en dieren.
De essentie van mijn werk is om emotie, in welke vorm dan ook, bij de kijker los te maken.
Het schilderij wat ik heb gemaakt voor het HartPainting project van stichting Sravana heeft geen titel, het geeft aan hoe een mens zich kan voelen in een laatste levensfase zonder begeleiding.
Daarom doe ik met plezier mee aan dit project van deze bijzondere stichting Savrana,
Tonny Zieck
www.atelier-arto.nl
Mijn naam is Annie Griep, wonend te Doetinchem.
In mijn werk zoek ik naar de kern van alles.
Ik voel me erg verbonden met de natuur.
Door spontaan te werken ontstaat een dynamisch schilderij.
Het resultaat is vaak een spontaan, kleurrijk schilderij.
Dit kan abstract, realistisch of ergens tussenin zijn.
Verder geef ik al 14 jaar schilderles aan volwassenen, omdat ik het belangrijk vind dat mensen zich beeldend kunnen uiten.
Mijn website : www. kunstannegie.nl
Ik doe mee aan dit project omdat ieder mens op weg is naar …..,
Het telt voor ons allemaal, maar zeker voor de gasten, die in Sravana verblijven.
Hoe is mijn schilderen ontstaan?
Door een toeval op mijn 50 jarige leeftijd.
Heeft heel veel in me los gemaakt
Toen was de schilder in mij geboren.
Tot nu toe leer ik steeds meer naar mijn
Ik te luisteren.
Dat heeft me hier gebracht.
Willy de Vreede
Hallo mijn naam is Erna Eenink en ik woon in Halle.
3 jaar geleden ben ik begonnen met schilders lessen te volgen bij Sigrid Verbrugge in Halle ik wist niet dat het zo leuk kon zijn helemaal opgaan in waar je mee bezig bent.
Ik moet nog veel leren maar dit schilderij heb ik met liefde gemaakt
voor dit prachtige project. Uit ervaring weet ik wat ze bij Sravana kunnen betekenen voor mensen in hun laatste levens fase,en daar wil ik op deze manier graag een steentje aan bij dragen.
Ik ben Nathalie Denise, geboren te West-Vlaanderen en wonende in België.
Als kind was ik altijd al bezig met creatieve vormen zoals schilderen, zang, en werken met mijn verbeeldingskracht .
Ik heb geen opleidingen of nog gestudeerd in de richting van kunst . Ik werk gewoon op gevoel af op creatief vlak en zonder al te veel bij na te denken. Ik gebruik mijn handen, penselen, sponsjes, mijn voeten om dan al op muziek bewegingen met mijn tenen te maken op het karton!
Alles wat ik emotioneel voel en niet kan uiten door het gewoon te zeggen, uit ik door muzikaal bezig te zijn of op creatief vlak zoals mijn schilderwerken.
Ik gooi het dan met verf en vormen eruit op grote stukken karton en canvas.
Perfectie voor mij persoonlijk hoeft totaal niet . Ik wil vrij zijn van beperkingen en er gewoon plezier in beleven . Mijzelf kunnen vinden in wat ik naar voor breng . Mijzelf in mijn eigen fantasie wereld bevinden en wat ik daar voelde dit dan met alle soorten kleuren, vormen of waaiende vegen van emoties naar deze werkelijke wereld brengen.
Mijn doel van mijn werkjes is zowel voor kinderen, jeugd en volwassenen frisse en fantasievolle schilderwerken te brengen! Die hun inspireren of eventjes in een andere wereld brengen om hun emoties ( of dit nu positieve emoties zijn of eerder negatieve )de vrije loop te laten begaan [Symbool]
En natuurlijk dat mijn schilderwerk velen ergens therapeutisch kan gaan helpen op een creatieve manier met hun emoties om te gaan ! Om zo dan ergens een soort verwerking proces te creëren voor hunzelf! Want de beste therapie voor het uiten van emotie zonder jezelf werkelijk of een ander mee te schaden is Creativiteit!!
Smash the colors and explore my emotions.
My soul speaks through my hands and my mouth does not move
Nathalie Denise D
Atelier ‘2 Blauwe Matrozen’ is een portretatelier, in de ruimste zin van het woord. Ik schilder levendige portretten van mens en dier, maar ook van een dorpsgezicht of een interieur maak ik een portret-met-een-ziel. Realistische schilderijen in acryl- of olieverf. Net als mijn matrozen houd ik van ruimte, lucht en water. In ieder schilderij probeer ik een vleugje herinnering, verlangen, bezieling te verstoppen. Dat vonkje geeft het schilderproces en het eindresultaat betekenis en tijdloze waarde.
www.2blauwematrozen.nl
Vaardigheid. Passie. Herkenbaarheid.
www.den-aak.nl
Ik ben Els Luttikholt- Driever
Daar ik 40 jaar als verpleegkundige werkzaam ben geweest en stervens begeleiding mijn voorkeur had, ondersteun ik dit project van harte.
Verder heb ik vanaf de oprichting van Sravana als bestuurlid meemogen werken, ik ben zeer dankbaar dat ik deze ontwikkeling tot wat het nu is, heb mogen meemaken.
Toen ik voor enkele jaren geleden, een paar workshops schilderen gedaan had, beviel me dat zeer goed,de rust en ontspanning tijdens het schilderen is een fijne ervaring.
Ik ga wekelijks met veel plezier schilderen, bij Joke Brussen in Terborg.
Daar ik Sravana een warm hart toe draag,heb ik met zeer veel plezier aan deze actie mee gedaan.
Hallo ,mijn naam is Joke de la Cosine.
Toen ik hoorde van het schilder project dacht ik gelijk ,dat doe ik.
Ik ben toen van uit mijn hart gaan schilderen.
De achterliggende gedachte achter mijn HartPainting schilderij;
Voor mijzelf wil ik dat alles rond is, vandaar de cirkel.
Maar er komen van buiten af altijd invloeden ,de vier hoeken.
De ene keer iets leuks, het gele en het paarse
De andere keer narigheid en verdriet, de zwarte hoeken.
Maar wat de toekomst ons brengt weet niemand, vandaar het witte vlak binnen in.
Door mijn dystrofie kan ik niet lang achter elkaar schilderen want mijn handen doen altijd zeer.
Maar desondanks heb ik mijn best gedaan.
En hoop ik dat diegene die hem koopt er net zoveel van geniet als ik bij het maken.
Ik ben heel blij dat ik mee kan doen met het kleine schilderij uit een groot hart voor de mensen die het heel moeilijk hebben in hun laatste levens fase.
Het schilderen
“Tekenen en schilderen zijn voor mij een passie”. Aan het woord is Gemma Ketelaars. ” In mijn opleiding heb ik geleerd mij tijdens het schilderen af te sluiten van alles om mij heen en creativiteit de ruimte te geven. Er ontstaat een andere manier van kijken, ik krijg lef, durf te kiezen voor nieuwe materialen die er tijdens mijn opleiding nog niet waren. Schilderen betekent voor mij spanning en ontspanning tegelijk.”
Haar doeken worden gekenmerkt door abstractheid, abstract realisme en helder kleurgebruik. Ook experimenteert Gemma met het combineren van verschillende technieken en materialen.
Het doel
“De afgelopen 1.5 jaar heb ik van zeer dichtbij meegemaakt hoe belangrijk een goede stervensbegeleiding is. Twee zeer dierbare vrienden zijn, nog jong, aan kanker overleden. Als het thuis niet kan, is hospice Sravana een goed alternatief. Als ik op deze manier daar een stukje aan kan bijdragen, doe ik dat graag.”
Mijn naam is Ad van Beersum. Ik ben getrouwd, woon in Babberich en ben 57 jaar oud.In mijn vrije tijd ben ik bestuurslid van het Liemers Museum, bezoek ik musea en tennis ik.
Ik ben met de schilderkunst in aanraking gekomen toen ik manager was bij een bank in de Achterhoek.Het was een goed gebruik om voor de afdeling jaarlijks een teambuildingsdag te organiseren. Een van de activiteiten die dag was met ondersteuning van een lerares een schilderij maken.Ik was direct enthousiast en de lerares vond dat ik wel aardig raad wist met de penseel. Toen dacht ik als ik ooit wat meer tijd heb ga ik schilderen met acrylverf.
Ik schilder nu circa anderhalf jaar en heb direct vanaf het begin les genomen bij Atelier de Waan in Beek. De natuur vind ik prachtig en dit zie je ook terug in mijn schilderijen. Ook ben ik gek op kleuren en ook dit zie je terug op mijn doeken. In 2012 heb ik meegedaan aan de Gelderlander kunstprijs. Dit heb ik gedaan om het te ervaren en niet met de gedachte dat ik wel een prijs zou winnen.
Toen ik tijdens de schilderles hoorde over het HartPainting project en dat de veilingopbrengst ten goede zou komen aan de stichting Sravana was ik direct enthousiast. Ik dacht bij zo'n uniek initiatief daar wil ik bij zijn.
Frans Verheij heeft een liefde voor olieverf. Zijn schilderijen zijn opgebouwd uit vele dunne lagen verf en krijgen daardoor een niet te definiëren uitstraling. Al een aantal jaren schildert Frans Verheij aan een serie met de Oude IJssel als onderwerp. De rivier en haar omgeving is in alle seizoenen een voortdurende bron van inspiratie. Water, lucht, en mist opgebouwd uit vele lagen grijzen.
www.fransverheij.nl
Geboren en opgegroeid in Brazilië, en inmiddels alweer 17 jaar in Nederland.
Mijn grootste passie is altijd reizen geweest waardoor ik veel heb mogen zien. Deze indrukken zijn nu mijn inspiratiebron welke ik gebruik om mijn gedachten en beeld uit te kunnen beelden op doek.
Schilderen is nu voor mij een passie waarin ik ontspan, en alles even helemaal los kan laten.Wat ik schilder is een spontane ingeving waarin mijn emotie elke keer weer nieuwe vormen aanneemt.
Dit project is voor mij een nieuwe uitdaging, waarin ik mijn innerlijk spirituele ervaring kan uitdragen.
“Hoe langer ik schilder,
hoe meer ik ontdek en voel,
dat schilderen een moment is,
dat ik me het minst bewust ben van mezelf,
en het meeste laat zien van mezelf……
zonder woorden”
Schilderen, keramiek, beeldhouwen…., als ik hiermee bezig ben vergeet ik de wereld om mij heen, kan ik even helemaal alleen en leeg zijn. En tegelijkertijd ontroerd en geraakt worden door de kleuren en vormen die ontstaan. Het is meestal een heel proces: doen, kijken, veranderen, toevoegen, afhalen…., moeiteloos, worsteling,…..Totdat ik voel dit is het.
Schilderen is voor mij een manier om me te uiten, mijn gevoelens zichtbaar te maken, het werkt (vaak) meditatief en krijg er energie van. Dit is wat ik andere mensen ook gun en ben dan ook zeer bevoorrecht dat ik deze passie mag delen door het werk dat ik doe: beeldend therapeut en het geven van schilderles en workshops in mijn eigen atelier.
En dat ik nu een stukje van mezelf kan en mag laten zien weggeven voor dit speciale project, vind ik heel bijzonder.
www.simonedrenth.nl
Schilders-marathon Gasthuis Sravana.
Mijn naam is Lies Mudde en sinds 1969 woonachtig in Zelhem. Mijn geboorteplaats is Den Haag, na mijn huwelijk ben ik in de Achterhoek beland. Naast mijn liefhebberij om te zingen bij het Zelhems Christelijk Oratoriumkoor ben ik in 1998 begonnen met schilderen. Dit is mijn tweede passie
en is niet meer weg te denken uit mijn leven. Ik heb diverse workshops gevolgd en krijg nog steeds les bij Latente Talenten in Halle en Geertje Staring in Doesburg (portretten).
Ik heb diverse exposities gehouden o.a. in “Museum Smedekinck” en de Zonnekamp in Zelhem, “De Bleijke”” in Hengelo en het SKB in Winterswijk.
Ik vind het spannend om techniek en creativiteit te blijven ontwikkelen.
De schilders-marathon voor Sravana sprak mij erg aan omdat ik veel respect heb voor de mensen die dit mooie maar moeilijke werk kunnen doen. Op deze wijze kan ik mijn waardering laten blijken en een klein steentje bijdragen om dit mooie werk in stand te houden.
Het leven gaat een weg die niemand kan voorspellen,
de stappen die men doet zijn niet door ons te tellen.
Soms gaat het goed en is het leven fijn,
maar andere dagen doet het pijn.
Gevoel van liefde is belangrijk in ons leven,
kijk naar elkaar om, dat is goed om te geven.
Lies Mudde.
Van kinds af aan beleef ik plezier in het creatief uiten van gedachten en gevoelens.
Door opleiding, werk en ook daarna ben ik me meer en meer beeldend gaan uiten; nu schrijf en schilder ik.
Dat wat door woorden en schrijfstijl mijn boeken zijn geworden, probeer ik met visuele taal op het doek te zetten.
Emoties en gedachten op die manier aan papier en doek toe te vertrouwen is bijna een levensbehoefte geworden.
Door mijn werk destijds, leerde ik in 1994-1995 het Hospice Rozenheuvel in Rozendaal kennen. Gastvrijheid, warmte en deskundigheid maakten dat het verblijf daar, kwaliteit aan de laatste levensdagen gaf.
Die zelfde warmte, gastvrijheid en hartelijkheid voel ik ook op Sravana. Ik heb grote waardering voor hen die als helpers zichtbaar en onzichtbaar nabij zijn.
Als ik op mijn manier iets aan dit bijzondere gasthuis kan bijdragen, dan meng ik met passie kleuren en pak de kwasten om mijn gevoelens vorm te geven. Met plezier lever ik daarna mijn ‘streken’ in, voor dit fantastische doel!
Dicky Kets
Wanneer ik schilder laat ik mij innerlijk leiden. Ik dwing mijzelf niet af ‘iets’ op het doek te schilderen, maar me door dat iets te laten inspireren. Zo ontstaan vanzelf de gedachten en van daaruit de vormgeving. Er komen dan ook vrije gedachtes in je op, ongedwongen en spontaan.
Zo`n gedachte was iets te willen doen voor mijn medemens als een bewust gericht doel. Later wist ik dat ik dit voor ‘Sravana’ wilde doen.
Omdat mijn ouders vanaf het begin als vrijwilligers betrokken zijn geweest bij Sravana en ik daar als tiener meisje zo nu en dan over de vloer kwam, kwam dit als een herinnering bij mij op. Daar heb ik met mijn eigen ogen gezien hoe Sravana tot een waar Gasthuis is uitgegroeid.
De verzorging van de gasten binnen Sravana wordt door deskundige vrijwilligers gedaan, en vooral door liefde, respect en saamhorigheid voor deze mensen gezorgd.
Juist in tijd van crisis wil ik vanuit die saamhorigheid kunstschilders oproepen, die Sravana, net als ik, een warm hart toedragen.
Daarom noem ik het “HartPainting-project Sravana”
Met kleurrijke groet,
‘Ferdi’Nanda Sweers
www.ferdi-schilderijen.nl
Mijn naam is Marijke Bentvelzen en ik woon in Drempt.
Ik ben geboren in Den Haag en heb daar een lyceum gevolgd waarbij “creatieve vakken” een hoog aandachtspunt kregen. Daar ligt voor mij de basis van veel technieken die ik mij eigen heb gemaak.
Ik heb in der tijd lessen gevolgd in Den Haag en Zoetermeer; 22 jaar geleden ben ik met mijn gezin naar het Oosten van het land verhuisd.
Sinds we 10 jaar geleden in Achter-Drempt zijn komen wonen, houd ik mij intiensiever met schilderen maar ook met beeldhouwen bezig.
Bij Frans Gerritsen (Rijksweg 25 in Drempt) ben ik al heel wat jaren in de leer.
Regelmatig ben ik in mijn atelier te vinden waar ik voor mijzelf werk maar ook opdrachten maak; het is voor mij de plek bij uitstek om te schilderen.
Ik doe mee aan het HartPainting-project omdat ik het een warm hart toedraag.
Graag steun ik het project, door middel van deelname en verkoop van een van mijn schilderijen.
Groet,
Marijke Bentvelzen
Johan Kock, 37 jaar en woonachtig in Giesbeek, schildert al jaren. Zijn werk is abstract, maar met veel gevoel gemaakt. Johans werk valt op door de mooie diepe kleuren. Als je beter kijkt, ontdek je de diepere lagen in het werk, zowel in kleur als in de thematiek.
Naast een eigen ‘vrije’ collectie schilderijen maakt hij ook schilderijen in opdracht, op maat. Natuurlijk in iedere gewenste kleurcombinatie, maar wel in zijn eigen stijl. Ook geeft hij workshops en kunnen mensen bij hem terecht voor interieuradvies.
Johan schildert niet alleen op doek, maar heeft ook allerlei wandschilderingen gemaakt. Hij heeft al talloze babykamers, tienerkamers, woonkamers, zorginstellingen en horecagelegenheden beschilderd, van Winnie the Pooh tot Jungle Book, van Griekse taferelen tot boerderijdieren. Sinds januari 2013 heeft hij een eigen website www.int-o-art.nl waar u een indruk kunt krijgen van hetgeen Johan gemaakt heeft.
‘Bij een goed einde hoort een goed begin..’
Naast dit alles richt hij zich ook op het beschilderen van grafkisten. Onder de naam UNIEK EINDE! op zijn website legt Johan uit waarom hij het belangrijk vindt dat ieder mens een uniek einde verdient.
Bij het beschilderen van de kist gaat het hem niet alleen om het schilderen op zich; het is het gevoel wat hij wil uitdragen. Johan wil de personen, waar hij voor schildert, de kans geven om mee te denken en te bepalen wat er op komt te staan door samen te overleggen. Het moet iets persoonlijks worden, zoals degene die komt te overlijden het wenst. De manier waarop iemand in het leven staat kan bijvoorbeeld vertaald worden in een afbeelding, een kleur of een gepaste tekst op het deksel. En wanneer mogelijk kan degene waar Johan de kist voor schildert het eindresultaat zien. Dat kan een goed en tevreden gevoel geven en tevens, een bijdrage leveren aan het rouwproces van de nabestaanden.
Daarnaast biedt hij de mogelijkheid om voor een totaalconcept te kiezen. Dat klinkt misschien raar maar wat is er nou mooier dan dat het ‘totaalplaatje’ klopt en bij elkaar past. Dus een rouwkaart met hetzelfde thema of verhaal en wanneer gewenst een schilderij voor de nabestaanden waarin as van die unieke dierbare verwerkt kan worden. Een schilderij geheel in stijl van het afscheid, geheel passend bij de rouwkaart en de kist, zoals een uniek mens koos voor een uniek einde… zoals hij of zij dat wilde…
Meer weten over het werk van Johan Kock? Kijk eens op de website www.int-o-art.nl.
Waarom ik mee doe aan dit fantastische project en het een warm hart toedraag?
Sterven doe je niet ineens,
maar af en toe een beetje
en alle beetjes die je sterft,
' t is vreemd maar die vergeet je
het is je dikwijls zelfs ontgaan.
je zegt ik ben wat moe,
maar op 'n keer dan ben je aan
je laatste beetje toe.
Toon Hermans.
Sravana is bij "het laatste beetje",
het lichtje in het donker
En daarom draag ik dit project een warm hart toe.
Schilderen is voor mij meer dan een hobby, het is mijn passie.
Ik heb altijd al graag getekend en geschilderd, maar nooit tijd, rust en ruimte gevonden om mijn hobby uit te oefenen.
Nadat mijn 3 kinderen het ouderlijk huis hadden verlaten kwam er meer tijd en ruimte om mijn hobby weer op te pakken.
Met hulp en ondersteuning van Vera van Loon van latente talenten te Halle, heb ik het acryl schilderen ontdekt en daar is mijn ontdekkingsreis begonnen.
Creatief en beeld denkend ben ik enige tijd zoekend geweest naar mijn eigen stijl, die ik nu denk gevonden te hebben. De kleurrijke landschappen, maar vooral de figuratieve gezichten genieten mijn voorkeur en die richting heb ik nu gekozen.
Met vriendelijke groet,
Ria Kooistra